روان‌درمانی تحلیلی[1] شکلی از درمان گفتاری است که بر پایه نظریه‌های زیگموند فروید در مورد روان‌کاوی بنا شده است. این

روانکاو متخصصی است که در زمینه‌ی روان‌کاوی آموزش‌های حرفه‌ای دریافت کرده و صلاحیت او توسط یک انستیتوی معتبر بین‌المللی تأیید

روان‌کاوی رشته‌ای است که توسط زیگموند فروید بین سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۳۹ معرفی شد. تمرکز این رشته بر درک ماهیت