فروید بر پرده سینما

فیلم روشی خطرناک[۱۲] (۲۰۱۱)

به کارگردانی دیوید کراننبرگ[۱۳]

این فیلم به بررسی روابط پیچیده‌ی میان زیگموند فروید، کارل گوستاو یونگ و سابینا اشپیلرین می‌پردازد – زنی که تأثیری عمیق بر هر دو روانکاو برجسته گذاشت. یونگ پس از مواجهه با اشپیلرین، برای نخستین بار از «روش گفتگو درمانی» فروید استفاده کرد؛ روشی که به دلیل ماهیت خود می‌توانست خطرات جدی به همراه داشته باشد، چرا که کاوش در تخیلات و احساسات عمیق بیمار، گاهی منجر به برانگیخته‌شدن تمایلات جنسی هم در درمانگرِ غیرمحتاط و هم در مراجع می‌شد. این دقیقاً همان چیزی بود که در رابطه‌ی درمانی یونگ و اشپیلرین رخ داد. فیلم به خوبی نشان می‌دهد که چگونه اشپیلرین نقشی محوری در شکل‌گیری و سپس فروپاشی رابطه‌ی فروید و یونگ ایفا کرد.

اشپیلرین تا دهه‌ی ۱۹۷۰ تقریباً ناشناخته باقی مانده بود، تا زمانی که اسناد شخصی او در آرشیو شهر ژنو کشف شد. او که ابتدا توسط یونگ روانکاوی شده بود، بعدها با فروید نیز همکاری کرد و در نهایت به یکی از روانکاوان برجسته‌ی اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. تراژدی زندگی او زمانی کامل شد که خود و دو دخترش توسط نیروهای نازی به قتل رسیدند. اما آنچه پس از کشف اسناد او جامعه‌ی روانکاوی را شوکه کرد، افشای رابطه‌ی عاطفی طولانی‌مدت یونگ با بیمارش بود.